Przeglądając czasopisma wnętrzarskie, natrafiłam na zdjęcie kominka, jaki mnie zachwycił. Nie stał on przy ścianie, lecz na środku otwartego miejsca pełniącego kilka funkcji. Do jakiego adresu pasuje takie rozstrzygnięcie? jak wykonuje się taki kominek? Wolno stojący kominek najakuratniej prezentuje się w dużym (około 40-metrowym), dwukondygnacyjnym, jednoprzestrzennym wnętrzu – wtedy nawet przy całkiem sporych gabarytach nie przytłacza go. Perfekcyjnie sprawdza się jak element rozdzielający strefy funkcjonalne, przykładowo pokój dzienny i jadalnię. Stanowi wówczas centrum tej powierzchni, łączy domowników, lecz też umożliwia zachowanie odrębności miejsc. W razie centralnie usytuowanego kominka bardzo istotny jest wybór odpowiedniego wkładu. Najlepszy będzie trójstronny umożliwiający podziwianie ognia z kilku stron naraz. Spaliny są odprowadzane kominem dwupłaszczowym ze szczotkowanej stali nierdzewnej, jaki składa się z dwóch rur: wewnętrznej (żaroodpornej) i zewnętrznej oddzielonej od chwili niej wełną mineralną odporną na wysoką temperaturę. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest swobodne usytuowanie kominka w pomieszczeniu, co jest dodatkowym atutem w adaptacjach zastanych powierzchni. Nie musi on stać przy ścianie, jak to jest w razie kominków z murowanymi kominami. wypada jednakże pamiętać, że rura widoczna w całości wewnątrz budynku zobowiązuje do wykonania obudowy w nowoczesnym stylu. Kanał doprowadzający świeże powietrze do paleniska wkładu kominkowego umieszcza się w podłodze, natomiast kratki zapewniające cyrkulację powietrza grzewczego muszą się znaleźć na dole obudowy i na jej górnolotnej płaszczyźnie.
Przy przejściu komina poprzez dach powinno się zrobić obróbkę blacharską, i w grubości dachu umieścić dodatkową alienację termiczną oddzielającą go od konstrukcji. Wolno stojący kominek jest dozwolone wykonać również w niższym salonie w budynku z poddaszem użytkowym albo w budynku piętrowym. wypada jednakże zaplanować go tak, żeby rura odprowadzająca spaliny nie przechodziła poprzez środek jakiegoś miejsca na górnolotnej kondygnacji. Jest ona izolowana termicznie, nie stanowi więc żadnego zagrożenia, i może się stać niezwykłą ozdobą wnętrza.
W razie kominka wyspy bardzo ważne są jeszcze dwa zagadnienia: zabezpieczenie podłogi i miejsce składowania drewna. Wokół kominka powinno się wykonać – jak zazwyczaj – opaskę z niepalnego materiału (z ceramiki albo kamienia), której niestraszne będą wypadające skry, lecz niezwykle istotne jest w tym razie jej połączenie z materiałem pokrywającym podłogę w pozostałej części miejsca. Wnękę na drewno najakuratniej przewidzieć w obudowie kominka (na wzór w jej tylnej części), ponieważ materiał opałowy będzie łatwo dostępny, i równiutko ułożone szczapy dodadzą kominkowi atrakcyjności. Z jakich materiałów Obudowę kominka wyspy najakuratniej zrobić z płyt gipsowych
GKF mocowanych do systemowych profili stalowych (wewnątrz należy zamontować wełnę mineralną jako alienację termiczną komory grzewczej i obudowy). jest dozwolone wykończyć ją przykładowo tynkiem akrylowym, dopasowując jego kolor do innych elementów wykończenia albo wyposażenia adresu. Rozstrzygnięcie to jest całkiem tanie, i ze względu na swoją prostotę umożliwia uzyskanie silnego wyrazu estetycznego. Wnękę na drewno opałowe warto zabezpieczyć przed zabrudzeniem i uszkodzeniem, wykładając ją przykładowo stalą nierdzewną. Wraz z wykończonym tak bardzo samo cokołem będzie perfekcyjnie współgrała z kominem.
Podobne wpisy: